15.1 Przewaga absolutna i komparatywna
Kraj ma absolutną przewagę w produkcji tych dóbr, na wytworzenie których poświęca mniej zasobów niż jego partnerzy handlowi. Kraj ma przewagę komparatywną, gdy może wyprodukować dane dobro po niższych kosztach alternatywnych (wyrażonych w ilości innych dóbr, które trzeba poświęcić, aby je wytworzyć). Kraje, które stawiają na specjalizację w produkcji, biorąc pod uwagę przewagi komparatywne, zyskują na handlu zagranicznym.
15.2 Co się stanie, gdy kraj ma przewagę absolutną w produkcji wszystkich dóbr?
Nawet jeśli kraj charakteryzuje się wysokim poziomem produktywności w procesie wytwarzania wszystkich dóbr, nadal może czerpać korzyści z handlu zagranicznego. Korzyści z wymiany handlowej z innymi krajami powstają w wyniku przewagi komparatywnej. Specjalizując się w produkcji dóbr, których wytwarzanie pochłania względnie mniej zasobów w przeliczeniu na jednostkę produkcji, kraj może wytwarzać więcej i oferować ten dodatkowy wolumen dóbr na sprzedaż. Jeżeli inne kraje również specjalizują się w obszarze swojej przewagi komparatywnej i handlują, wszystkie państwa mogą skorzystać z niższych kosztów alternatywnych produkcji dóbr, w których się specjalizują, w innych krajach.
15.3 Handel wewnątrzgałęziowy między podobnymi gospodarkami
Duża część światowego handlu odbywa się pomiędzy gospodarkami o wysokich dochodach, które są do siebie dość podobne pod względem poziomu wykształcenia pracowników i zaawansowania technologicznego. Kraje te praktykują handel wewnątrzgałęziowy, w ramach którego jednocześnie importują i eksportują te same produkty, takie jak samochody, maszyny i komputery. W przypadku handlu wewnątrzgałęziowego występującego pomiędzy gospodarkami o podobnych poziomach dochodów źródłem zysków są specjalizacja w zakresie bardzo konkretnych zadań oraz korzyści skali. Podział łańcucha wartości oznacza, że kilka etapów w ramach procesu produkcji konkretnego towaru odbywa się w różnych krajach na całym świecie.
15.4 Korzyści z ograniczenia barier w handlu międzynarodowym
Cła są nakładane na towary importowane w celu ochrony wrażliwych gałęzi przemysłu, ze względów społecznych (ochrona środowiska i rynków pracy) oraz z powodu walki z dumpingiem. Cła są również dość często narzędziem ochrony interesów pewnych wybranych grup producentów (UE chroni w ten sposób rodzime rolnictwo i przemysł motoryzacyjny). Tradycyjnie cła były wykorzystywane jako narzędzie polityczne do ochrony pewnych żywotnych interesów gospodarczych, społecznych i kulturalnych. WTO była i nadal jest forum spotkań krajów tworzących światową gospodarkę służącym negocjacjom, które mają prowadzić do zmniejszania barier (celnych i pozacelnych) w handlu. Korzyści z handlu międzynarodowego są bardzo duże, zwłaszcza dla mniejszych państw o niskich i średnich dochodach, ale dotyczą wszystkich gospodarek zaangażowanych w wymianę handlową.