Sprawdź się!

Podejście multimodalne w edukacji pacjenta polega na:

1. wykorzystywaniu mediów społecznościowych.
2. modyfikowaniu treści edukacyjnych w zależności od wiedzy pacjenta.
3. stosowaniu więcej niż jednej metody edukowania pacjenta jednocześnie.
4. ocenie wieloczynnikowej zasobów pacjenta.

Które z poniższych zdań jest prawdziwe?

1. Umiejętność interpretowania informacji umieszczonych na etykietach produktów żywnościowych jest przykładem alfabetyzmu zdrowotnego.
2. Alfabetyzm zdrowotny polega na uczestniczeniu w programie edukacyjnym.
3. Edukacja pacjenta jest pojęciem szerszym niż edukacja zdrowotna.
4. Edukacja pacjenta odnosi się tylko do chorych przebywających w szpitalu.

Brak bezpieczeństwa żywnościowego oznacza m.in., że:

1. pacjent nie ma wystarczających zasobów finansowych i/lub dostępu do zalecanych produktów żywnościowych.
2. pacjent obawia się, że dany produkt może stanowić dla niego zagrożenie, np. ryzyko zatrucia.
3. zdobycie przez pacjenta zdrowej żywności związane jest z niebezpiecznymi sytuacjami.
4. dany produkt nie spełnia wymagań związanych z przechowywaniem i transportem.

Pielęgniarka edukuje na temat diety pacjenta z otyłością. Który z poniższych przykładów celu edukacyjnego jest dobrze sformułowany?

1. Pacjent będzie systematycznie uczestniczył w programie edukacyjnym.
2. Pacjent zwiększy swój poziom wiedzy na temat diety z ograniczeniem kalorii.
3. Pacjent będzie umiał zaplanować swoją dietę.
4. Pacjent zredukuje swoją masę ciała o 3 kg w ciągu miesiąca.

Podczas udzielania nastolatkowi wskazówek dotyczących odżywiania należy:

1. odradzać korzystanie z mediów społecznościowych, gdyż zawierają dużo treści szkodliwych.
2. zalecać korzystanie z dostępnych mediów społecznościowych, gdyż są źródłem wiedzy o zdrowiu.
3. przeprowadzić rozmowę na temat korzystania z mediów społecznościowych i zweryfikować wspólnie treści w nich zawarte.
4. nie ingerować w kwestię korzystania z mediów społecznościowych.

Pielęgniarka edukująca pacjenta z niewielkimi niedoborami białka i witaminy B₁₂, który wyznaje buddyzm i jest wegetarianinem, powinna:

1. przekonać go, aby spożywał choćby sporadycznie mięso lub ryby jako źródło brakujących składników odżywczych, uzasadniając to wyższą koniecznością ratowania zdrowia.
2. wspólnie z pacjentem dobrać produkty z diety laktowegetariańskiej będące dobrym źródłem białka oraz przekonać go do suplementacji wit. B₁₂.
3. szanując przekonania religijne pacjenta, pozostawić mu możliwość decydowania o jego diecie, tak jak czynił to dotychczas.
4. zachęcać pacjenta, aby udał się do szpitala celem dożylnego uzupełnienia albumin i domięśniowych iniekcji wit. B₁₂.

Wskaż zdanie nieprawdziwe. 24-godzinny dzienniczek żywieniowy:

1. służy do oceny nawyków żywieniowych pacjenta.
2. jest wykorzystywany u osób dorosłych i młodzieży.
3. zawiera m.in. dane dotyczące rodzaju i liczby posiłków spożywanych w ciągu dnia oraz sposobu ich przygotowania.
4. jest obecnie zastępowany przez bardziej obiektywne metody oceny, tj. ankiety zawierające precyzyjne wyliczenia kaloryczności i zawartości składników w diecie, które każdy pacjent musi samodzielnie uzupełnić przed rozpoczęciem edukacji.

Pacjent, u którego rozpoznano wysoki poziom cholesterolu całkowitego we krwi i który spożywa dużo tłuszczów nasyconych, myśli: „Chyba powinienem jeść mniej masła, bo mi to szkodzi”. Według Modelu Transteoretycznego prawdopodobnie jest on na etapie:

1. prekontemplacji.
2. kontemplacji.
3. przygotowania.
4. działania zmierzającego do uzyskania zmiany.

Opracowanie szczegółowych planów dotyczących zmiany/modyfikacji diety jest najskuteczniejszym działaniem w fazie:

1. prekontemplacji.
2. kontemplacji.
3. przygotowania.
4. utrzymania działania.

Wskaż zdanie nieprawdziwe. Według Modelu Transteoretycznego faza nawrotu:

1. jest naturalną fazą procesu zmiany.
2. może służyć wyciąganiu wniosków i korygowaniu błędów.
3. oznacza powrót do wcześniejszej (począwszy od drugiej) fazy zmiany zachowania.
4. oznacza, że pacjent nie ma szansy na zmianę zachowania.