Steven A. Greenlaw; David Shapiro; Waldemar Karpa

1.

\begin{array}{l} zysk księgowy & = & utarg całkowity minus koszty księgowe \\ = & 1 000 000 - (600 000 + 150 000 + 200 000) \\ = & 50 000 [zł] \end{array}

2.

\begin{array}{l} zysk ekonomiczny & = & zysk księgowy minus koszty ekonomiczne \\ = & 50 000 - 30 000 \\ = & 20 000 [zł] \end{array}

3.

Liczba par nart	Koszty zmienne	Koszty stałe	Koszty całkowite	Przeciętny koszt zmienny	Przeciętny koszt całkowity	Koszt krańcowy
0	0	30	30	–	–
1	10	30	40	10,00	40,00	10
2	25	30	55	12,50	27,50	15
3	45	30	75	15,00	25,00	20
4	70	30	100	17,50	25,00	25
5	100	30	130	20,00	26,00	30
6	135	30	165	22,50	27,50	35

4.

Całkowity utarg w tym przykładzie będzie równy 125 i wynika z pomnożenia pięciu wyprodukowanych jednostek przez cenę jednostkową na poziomie 25 zł. Całkowity koszt produkcji pięciu sztuk wynosi 130 zł, tak więc dla tego poziomu produkcji przedsiębiorstwo notuje straty w wysokości 5 zł.
Jeśli cena jest niższa niż koszt przeciętny, przedsiębiorstwo nie osiąga zysku. Przy danej produkcji koszt przeciętny to 26 zł. Tak więc na pierwszy rzut oka widać, że przedsiębiorstwo przynosi straty.
Przy produkcji równej 5 jednostkom koszty krańcowe wynoszą 30 zł. Cena to 25 zł za parę nart. Tak więc szósta wyprodukowana para nart nie zwiększa, ale zmniejsza zyski, co sugeruje, że przedsiębiorstwo w żadnym wypadku nie powinno jej wytwarzać.

5.

Produkt krańcowy trzeciego malarza to 7 m².

\begin{matrix} produkt krańcowy & = & zmiana produkcji całkowitej/zmiana wielkości zatrudnienia zmiennego czynnika produkcji \\ zmiana produktu całkowitego = 25 - 18 [m^{2}] \\ zmiana produktu całkowitego = 7 m^{2} \\ produkt krańcowy & = & 7 m^{2} na 1 pracownika \\ produkt krańcowy & = & 7 m^{2} \end{matrix}

6.

Nowa tabela prezentująca koszty całkowite każdej z technologii wygląda w sposób następujący (kwoty w zł):

	Koszt pracy	Koszt maszyn	Koszt całkowity
Koszt technologii 1	10 × 40 = 400	2 × 50 = 100	500
Koszt technologii 2	7 × 40 = 280	4 × 50 = 200	480
Koszt technologii 3	3 × 40 = 120	7 × 50 = 350	470

Przedsiębiorstwo powinno wybrać wybrać trzecią technologię, ponieważ charakteryzuje się ona najniższymi kosztami całkowitymi. Ma to sens, gdyż przy niższych stawkach najmu maszyn można oczekiwać, że metody kapitałochłonne okażą się mniej kosztowne od tych opartych głównie na wykorzystaniu pracy.

7.

	Koszt pracy	Koszt maszyn	Koszt całkowity
Koszt technologii 1	10 × 40 = 400	2 × 55 = 110	510
Koszt technologii 2	7 × 40 = 280	4 × 55 = 220	500
Koszt technologii 3	3 × 40 = 120	7 × 55 = 385	505

Przedsiębiorstwo powinno wybrać technologię drugą, ponieważ to ona pozwala obniżyć koszty całkowite produkcji do minimum. Jako że stawka najmu maszyn wzrosła (w porównaniu z poprzednim pytaniem), można się spodziewać przejścia firmy na technologię wykorzystującą mniej kapitału, a więcej pracy.

8.

Taka sytuacja miała miejsce w Stanach Zjednoczonych w latach 70. XX w. Ponieważ popyt nie pozwala na osiągnięcie poziomu produkcji charakteryzującego się najniższymi kosztami przeciętnymi w długim okresie nawet dla trzech przedsiębiorstw, najpewniej jedno z nich będzie musiało się wycofać z branży, a kolejne będzie się zmagać z poważnymi problemami.

Rozdział 6