Przejdź do treściPrzejdź do informacji o dostępnościMenu skrótów klawiszowych
Logo OpenStax

Zdjęcie ukazuje zbiór ziaren pyłku. Wszystkie mają okrągły lub owalny kształt. Niektóre mają strukturę ziarnistą, inne wiele wystających z powierzchni kolców.
Ilustracja 6.1 Na tym wykonanym mikroskopem elektronowym zdjęciu, przedstawiającym ziarnka pyłku, drobiny w kształcie fasoli mają około 50µm50µm \SI{50}{\micro\metre} długości. Mikroskop elektronowy ma dużo większą zdolność rozdzielczą niż konwencjonalne mikroskopy optyczne, gdyż długość fali elektronu może być około 100 000100 000 \num{100000} razy mniejsza niż długość fali odpowiadająca światłu widzialnemu. Źródło: modyfikacja pracy wykonanej przez Dartmouth College Electron Microscope Facility

Dwie z najbardziej rewolucyjnych idei dwudziestowiecznej nauki polegały na opisie światła jako zbioru cząstek oraz na przypisaniu cząstkom właściwości falowych. Falowy opis materii pozwolił na wynalezienie technologii takich jak mikroskopia elektronowa, pozwalająca nam badać obiekty o rozmiarach dużo mniejszych niż w przypadku tradycyjnych mikroskopów, na przykład pokazane na zdjęciu powyżej ziarna pyłku roślin.

W rozdziale tym poznasz pojęcie kwantu energii, wprowadzone w 1900 roku przez niemieckiego fizyka Maxa Plancka, w celu wytłumaczenia zjawiska promieniowania ciała doskonale czarnego. Omówimy także sposób, w jaki Albert Einstein rozszerzył wprowadzone przez Plancka pojęcie na kwanty światła – fotony – aby wyjaśnić efekt fotoelektryczny. Pokażemy też, jak amerykański fizyk Arthur H. Compton wykorzystał w roku 1923 pojęcie fotonu do wyjaśnienia zmiany długości fali obserwowanej w rozpraszaniu promieni rentgenowskich. Po przedyskutowaniu modelu atomu wodoru Bohra opiszemy uzasadniające go pojęcie fal materii, wprowadzone przez Louisa-Victora de Broglie’a. Przeanalizujemy również doświadczenia przeprowadzone w latach 1923–1927 przez Clintona Davissona i Lestera Germera, potwierdzające istnienie fal de Broglie’a.

Cytowanie i udostępnianie

Ten podręcznik nie może być wykorzystywany do trenowania sztucznej inteligencji ani do przetwarzania przez systemy sztucznej inteligencji bez zgody OpenStax lub OpenStax Poland.

Chcesz zacytować, udostępnić albo zmodyfikować treść tej książki? Została ona wydana na licencji Uznanie autorstwa (CC BY) , która wymaga od Ciebie uznania autorstwa OpenStax.

Cytowanie i udostępnienia
  • Jeśli rozpowszechniasz tę książkę w formie drukowanej, umieść na każdej jej kartce informację:
    Treści dostępne za darmo na https://openstax.org/books/fizyka-dla-szk%C3%B3%C5%82-wy%C5%BCszych-tom-3/pages/1-wstep
  • Jeśli rozpowszechniasz całą książkę lub jej fragment w formacie cyfrowym, na każdym widoku strony umieść informację:
    Treści dostępne za darmo na https://openstax.org/books/fizyka-dla-szk%C3%B3%C5%82-wy%C5%BCszych-tom-3/pages/1-wstep
Cytowanie

© 21 wrz 2022 OpenStax. Treść książki została wytworzona przez OpenStax na licencji Uznanie autorstwa (CC BY) . Nazwa OpenStax, logo OpenStax, okładki OpenStax, nazwa OpenStax CNX oraz OpenStax CNX logo nie podlegają licencji Creative Commons i wykorzystanie ich jest dozwolone wyłącznie na mocy uprzedniego pisemnego upoważnienia przez Rice University.