Koszt alternatywny biletów autobusowych to liczba kanapek, z których trzeba zrezygnować, aby kupić jeszcze jeden bilet autobusowy. Pierwotnie, gdy cena biletu wynosiła 3 zł za przejazd, ten koszt alternatywny wynosił 3 / 12 = 0,25 kanapki. Przy pierwotnych cenach jedna kanapka (12 zł) kosztuje tyle samo, co cztery bilety autobusowe (3 zł), więc koszt alternatywny kanapki to cztery bilety autobusowe, a koszt alternatywny biletu autobusowego to 0,25 (odwrotność kosztu alternatywnego kanapki). Wraz z nową, wyższą ceną biletów autobusowych koszt alternatywny wzrasta do 6 zł/12 zł lub 0,50. Można to zauważyć również na wykresie, ponieważ nachylenie nowej linii ograniczenia budżetowego jest bardziej strome j. Jeśli Tomek wydaje cały swój budżet na kanapki, wyższa cena biletów autobusowych nie ma znaczenia, więc przecięcie linii ograniczenia budżetowego z osią pionową jest w tym samym miejscu. Jeśli cały swój budżet przeznacza on na bilety autobusowe, to teraz może sobie pozwolić tylko na połowę dotychczasowych zakupów, więc przecięcie linii ograniczenia budżetowego z osią poziomą występuje przy dwa razy mniejszej wartości. Krótko mówiąc, linia ograniczenia budżetowego obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół punktu przecięcia z osią pionową, stając się bardziej stromą, co oznacza, że zwiększa się koszt alternatywny biletów autobusowych.
Ze względu na poprawę technologii punkt przecięcia krzywej z osią pionową znajdowałby się wyżej (przy większej ilości zapewnianej opieki zdrowotnej). Innymi słowy, krzywa możliwości produkcyjnych obróciłaby się zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół punktu przecięcia krzywej z osią poziomą. Sprawiłoby to, że krzywa byłaby bardziej stroma, co odpowiadałoby wzrostowi kosztu alternatywnego zapewnienia edukacji, ponieważ środki przeznaczone na zapewnienie edukacji oznaczałyby teraz rezygnację z większej ilości opieki zdrowotnej.
Nie. Efektywność alokacyjna wymaga efektywności produkcyjnej, ponieważ dotyczy wyborów na krzywej możliwości produkcyjnych.
Zarówno linia ograniczenia budżetowego, jak i krzywa możliwości produkcyjnych pokazują ograniczenia, w ramach których działamy. Obie ilustrują kompromis między posiadaniem większej ilości jednego dobra a mniejszej drugiego. Obie przedstawiają koszt alternatywny graficznie, jako nachylenie danej linii.
Kiedy ludzie porównują koszt sztuki towaru w sklepie spożywczym lub cechy jednego produktu z własnościami innego zachowują się mniej więcej tak, jak opisuje model.
Ponieważ artykuł apeluje o konkretne rozwiązania, które zdaniem jego autora należałoby wdrożyć, wypada go uznać za normatywny.
Zakładając, że badanie nie zajmuje wyraźnego stanowiska na temat tego, czy spożywanie napojów gazowanych jest dobre, czy złe, ale po prostu przedstawia wyniki dociekań naukowych, należy je uznać za pozytywne.