Cel dydaktyczny
Po przeczytaniu tego podrozdziału będziesz w stanie:
- 4.2.1 prawidłowo sformułować diagnozy pielęgniarskie;
- 4.2.2 powiązać w diagnozie zaburzenia ze strony układu hormonalnego z nieprawidłościami w stanie odżywienia pacjenta.
Diagnoza podstawą opieki żywieniowej
Po uzyskaniu istotnych informacji dotyczących stanu pacjenta personel pielęgniarski wdraża proces pielęgnowania, formułuje diagnozy pielęgniarskie oraz przygotowuje się do zaplanowania i realizacji opieki opartej na dowodach naukowych (ang. Evidence-Based Practice, EBP). Diagnozy te stanowią podstawę do opracowania spersonalizowanego planu opieki ukierunkowanego na poprawę funkcjonowania układu hormonalnego i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Przykłady diagnoz pielęgniarskich u pacjentów z zaburzeniami hormonalnymi podano poniżej:
- Zaburzona termoregulacja związana z zaburzeniem czynności tarczycy (nadczynnością / niedoczynnością*) objawiająca się nietolerancją zimna / ciepła*, nadmierną potliwością / bladością skóry / suchą skórą* uczuciem zimna / gorąca*.
- Zmęczenie przewlekłe związane z niewystarczającą produkcją hormonów tarczycy / nadnerczy* oraz zaburzoną gospodarką glukozą w przebiegu cukrzycy objawiające się osłabieniem / brakiem energii / ograniczoną aktywnością fizyczną*.
- Nieefektywne radzenie sobie związane z przewlekłą chorobą endokrynologiczną (choroba Gravesa-Basedowa / zespół Cushinga*) objawiające się trudnością w przystosowaniu się / uczuciem przytłoczenia / napięciem emocjonalnym*.
- Zaburzony obraz ciała związany z fizycznymi zmianami wywołanymi zaburzeniem hormonalnym (przyrost masy ciała / hirsutyzm / ginekomastia / zmiany skórne*) objawiający się niechęcią do kontaktów społecznych / obniżoną samooceną / negatywnym postrzeganiem własnego wyglądu*.
- Kłopoty ze snem związane z zaburzeniami metabolicznymi i hormonalnymi wpływającymi na rytm dobowy objawiające się trudnościami w zasypianiu / częstym budzeniem się w nocy / sennością w ciągu dnia*.
- Nieefektywna samoopieka związana z niewystarczającą wiedzą / przewlekłym zmęczeniem i trudnościami w realizowaniu zaleceń terapeutycznych* objawiająca się nieregularnym przyjmowaniem leków / brakiem monitorowania glukozy / nieprzestrzeganiem diety*.
- Ryzyko niestabilnego poziomu glukozy we krwi związane z cukrzycą typu 1 / 2*/ leczeniem insuliną / dietą / aktywnością fizyczną*.
- Ryzyko zaburzeń równowagi elektrolitowej związane z nieprawidłową gospodarką hormonalną (niedoborem aldosteronu w chorobie Addisona / nadmiarem aldosteronu w zespole Conna*).
* należy wybrać elementy diagnozy adekwatne do sytuacji pacjenta