Kluczowe pojęcia
- aktywność (ang. activity)
- wartość bezwzględna szybkości rozpadu substancji promieniotwórczych
- antyelektron (ang. antielectron)
- inne określenie pozytonu
- antyneutrino (ang. antineutrino)
- antycząstka neutrina elektronowego w rozpadzie β–
- bekerel (), (ang. becquerel)
- jednostka układu SI opisująca szybkość rozpadu materiału promieniotwórczego, równa 1 rozpadowi na sekundę
- cykl protonowy (ang. proton-proton chain)
- ciąg reakcji, w których następuje synteza jąder helu z wodoru
- datowanie izotopowe (ang. radioactive dating)
- zastosowanie rozpadu promieniotwórczego; w tej metodzie wiek materiału jest określany na podstawie zawartości izotopu promieniotwórczego określonego typu w tym materiale
- defekt masy (ang. mass defect)
- różnica między całkowitą masą tworzących jądro nukleonów a masą tego jądra
- energia wiązania (ang. binding energy)
- energia niezbędna do rozdzielenia jądra na tworzące je protony i neutrony
- energia wiązania na nukleon (EWN) (ang. binding energy per nucleon)
- energia potrzebna, by rozbić jądro na nukleony, przypadająca na jeden nukleon
- grej () (ang. gray)
- jednostka dawki pochłoniętej promieniowania określona jako energii jonizującej otrzymanej na kilogram tkanki
- izotopy (ang. isotopes)
- jądra o tej samej liczbie protonów, ale o różnej liczbie neutronów
- jądro atomowe (ang. nucleus)
- gęsto upakowany zbiór nukleonów w środku atomu
- jądro pierwotne (ang. parent nucleus)
- pierwotne jądro przed rozpadem
- jądro potomne (ang. daughter nucleus)
- jądro będące produktem rozpadu jądra pierwotnego
- jednostka masy atomowej (ang. atomic mass unit)
- jednostka służąca do wyrażania m.in. masy pojedynczego jądra, zdefiniowana jako masy atomu 12C, czyli
- kiur () (ang. curie)
- stara (niezalecana) jednostka aktywności, historycznie określona jako aktywność 226Ra, obecnie zdefiniowana jako
- krytyczność (ang. criticality)
- stan, w którym reakcja łańcuchowa staje się samopodtrzymująca
- liczba atomowa (ang. atomic number)
- liczba protonów w jądrze
- liczba masowa (ang. mass number)
- liczba nukleonów w jądrze
- liczba neutronowa (ang. neutron number)
- liczba neutronów w jądrze
- masa krytyczna (ang. critical mass)
- minimalna masa materiału rozszczepialnego niezbędna do wystąpienia samopodtrzymującej się reakcji jądrowej
- masa molowa (ang. molar mass)
- całkowita masa protonów, neutronów i elektronów w jednym molu substancji
- metoda datowania węglem-14 (ang. carbon-14 dating)
- metoda określenia wieku dawniej żywej tkanki za pomocą stosunku liczby atomów
- model kroplowy jądra (ang. liquid drop model)
- model jądra (pozwalający zrozumieć tylko niektóre z jego cech), w którym nukleony w jądrze oddziałują jak cząsteczki cieczy w kropli
- neutrino (ang. neutrino)
- subatomowa cząstka elementarna, która nie ma ładunku elektrycznego
- niska dawka (ang. low dose)
- dawka promieniowania mniejsza niż
- nukleony (ang. nucleons)
- protony i neutrony wewnątrz jądra atomowego
- nukleosynteza (ang. nucleosynthesis)
- proces syntezy jądrowej, w którym, jak się uważa, powstały wszystkie pierwiastki cięższe od wodoru występujące na Ziemi
- nuklid (ang. nuclide)
- określony rodzaj jąder, o ustalonej liczbie protonów i neutronów
- okres połowicznego rozpadu (ang. half-life)
- czas, w jakim rozpada się połowa pierwotnej liczby jąder (czyli połowa jąder pozostaje)
- pierwiastek transuranowy (ang. transuranic element)
- pierwiastek położony poza uranem w układzie okresowym
- pozyton (ang. positron)
- elektron o dodatnim ładunku
- pozytonowa tomografia emisyjna (ang. positron emission tomography)
- PET – technika tomografii komputerowej, która wykorzystuje emitery β+ i wykrywa dwa pochodzące z anihilacji fotony γ, wskazując położenie źródła emisji promieniowania
- prawo rozpadu promieniotwórczego (ang. radioactive decay law)
- określa wykładniczy spadek liczby pierwotnych jąder w próbce promieniotwórczej
- promieniotwórczość (ang. radioactivity)
- spontaniczna emisja promieniowania z jądra
- promieniowanie alfa (α) (ang. alpha rays)
- jeden z rodzajów promieniowania emitowanego w procesach jądrowych, składający się z jąder helu
- promieniowanie beta (β) (ang. beta rays)
- jeden z rodzajów promieniowania emitowanego w procesach jądrowych, składający się z wysokoenergetycznych elektronów
- promieniowanie gamma (γ) (ang. gamma rays)
- jeden z rodzajów promieniowania emitowanego w procesach jądrowych, składający się z wysokoenergetycznych fotonów
- promień jądra atomowego (ang. radius of a nucleus)
- promień jądra jest dany wzorem
- radiofarmaceutyk (ang. radiopharmaceutical)
- związek zawierający izotop promieniotwórczy, używany do obrazowania medycznego
- reaktor powielający (ang. breeder reactor)
- reaktor przeznaczony m.in. do produkcji plutonu
- reaktor termojądrowy (ang. fusion reactor)
- reaktor jądrowy, w którym energia wytwarzana jest w procesach syntezy jądrowej
- rem (ang. rem)
- stara, niezalecana jednostka równoważnika pochłoniętej dawki promieniowania równa
- rozpad alfa (ang. alpha decay)
- proces rozpadu promieniotwórczego jądra, w którym emitowana jest cząstka α
- rozpad beta (ang. beta decay)
- proces rozpadu promieniotwórczego jądra, w którym emitowana jest cząstka β
- rozpad gamma (ang. gamma decay)
- proces rozpadu promieniotwórczego jądra, w którym emitowana jest cząstka γ
- rozpad promieniotwórczy (ang. radioactive decay)
- proces, w którym indywidualne jądro atomowe niestabilnego izotopu traci masę i energię, emitując cząstki promieniowania jonizującego
- rozszczepienie (ang. fission)
- rozpad jądra atomowego na lżejsze jądra
- silne oddziaływanie jądrowe (ang. strong nuclear force)
- siły, które wiążą nukleony w jądrze
- siwert () (ang. sievert)
- jednostka dawki pochłoniętej odnosząca się do wpływu na tkanki biologiczne
- stała rozpadu (ang. radioactive decay constant)
- wielkość ta jest odwrotnie proporcjonalna do okresu połowicznego rozpadu
- synteza (fuzja) jądrowa, reakcja termojądrowa (ang. nuclear fusion)
- proces łączenia się lżejszych jąder w cięższe
- szereg promieniotwórczy (ang. decay series)
- ciąg rozpadów jądrowych, kończący się stabilnym jądrem
- średni czas życia (ang. lifetime)
- średni czas, po jakim jądro ulega rozpadowi
- tabela nuklidów (ang. chart of the nuclides)
- diagram obejmujący stabilne i niestabilne jądra
- tomografia emisyjna pojedynczych fotonów (ang. single-photon-emission computed tomography, SPECT)
- tomografia komputerowa wykorzystująca radiofarmaceutyki emitujące promieniowanie γ
- umiarkowana dawka (ang. moderate dose)
- dawka promieniowania od do
- wysoka dawka (ang. high dose)
- dawka promieniowania większa niż
- względna skuteczność biologiczna promieniowania (WSB) (ang. relative biological effectiveness, RBE)
- liczba wyrażająca względną skalę obrażeń powodowanych w tkankach biologicznych przez ustaloną ilość promieniowania jonizującego danego typu
- znaczniki radioaktywne (ang. radioactive markers, radioactive tags)
- specjalne leki (radiofarmaceutyki), które pozwalają lekarzom śledzić ruch substancji w organizmie