Kompleksowa ocena stanu odżywienia jest rutynowym elementem oceny neurologicznej podczas badania pacjenta. Na funkcjonowanie układu nerwowego oraz rozwój i przebieg wybranych chorób neurologicznych wpływają nie tylko poszczególne składniki odżywcze, ale także mikrobiota jelitowa oraz niedożywienie. Dlatego pierwszym elementem planowania strategii żywieniowych jest określenie indywidualnego zapotrzebowania kalorycznego.
Prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego uwarunkowane jest odpowiednią podażą mikroelementów, takich jak witaminy i sole mineralne, i makroskładników. Białko jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania mitochondriów w komórkach nerwowych, a albumina – białko występujące najobficiej – ma właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne i neuroprotekcyjne. Tłuszcze, stanowiące największy procent składu mózgu, wspierają funkcje poznawcze, chronią neurony przed neurodegeneracją oraz biorą udział w produkcji hormonów. Szczególnie istotne dla zdrowia układu nerwowego są kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6. W planowaniu terapii i żywienia pacjentów należy zwrócić uwagę na ryzyko interakcji między żywnością a lekami, a także na możliwe skutki uboczne stosowanych leków.